Umutlara tutunmaya, kaygılardan sıyrılmaya, adalete, haksızlıklar karşısında eğilmemeye, bir çağın utancıyla yüzüne tükürülmemeye, boynumu eğmek isteyene vermemek için kelleyi yürüyorum.
Yetimi öksüzü sömürene, hastaya yaşlıya zulmedene, kadına çocuğa gücü yetene dur demek için yürüyorum.
Ar namus bilmeyene, terbiyeden nasibi olmayana, mazlum kanı döküp doymayana, karşı çıkmak için yürüyorum.
Sürgüne, göçlere zorlayana, kazandığın üç kuruşu da darlayana, gelene gidene havlayana, namusu vicdanı olmayana geçit vermemek için yürüyorum.
Anam “Bunlar bu işten yılmaz yavrum, yaptığı zulümden dönmez, milleti ezmekten bıkmaz.” dedi. “Boşver.” dedim “ana, ben bunu bilir bunu derim. Yerimde mi oturayım pespaye ve derbeder.”
Hayır, hayır! Son gücümle canımı dişime taktım yürüyorum.
Ve ey zalim! Kuyuya atsan da durmayacağım! İsmimi silsen de orda olacağım, sırtıma binsen de silkinip, tekrardan doğrulup, öldürsen de yeniden yeniden dirilip yalın kılıç adalete yol olacağım. Yorulmayacağım çünkü ben HAKLIYIM! Hakk’a, halkla ve Hak için YÜRÜYORUM.
Ş.BURTACGIRAY
