RC GNCTRK
Haydi tut ellerimi yürüyelim öylece mavi ufka doğru biz.
Kaybolsun mekân, kaybolsun zaman bırakmayalım mazide bir iz.
Kesmesin önümüzü ne gece ne karanlık ne de gündüz.
Sırra kadem basalım, bilinmeyen olalım ikbalde meçhul bir giz.
Suya serpilsin cismimiz, göğe çizilsin gölgemiz, unutulsun ismimiz.
Yağmur söylesin şarkımız, şimşek duyursun selamız.
Bulutlar tutsun ritmimiz hep birlikte ellerimizde cüz.
Kimselerin içinden, kimsesizliğin içine eşsiz ve kimsesiz
El ele, göz göze, yürek yüreğe sen, ben ve hepimiz.
Rüzgârın müjde soluduğu, fırtınanın el-etek savurduğu.
Öyle bir hal içindeyiz ki biz, sevginin selama durduğu yerdeyiz.
Aşkın yedi kat semadan seyrettiği üryan, çıplak ve tiz.
Cem meclisinde hür sözlü, zem duruşlu asrın garibleriyiz.
“Onlar benim kardeşlerim.” müjdesinin karşısında
Mahcup, üzgün ve iki büklüm saygı ile secdeye eğilenlerdeniz.
Şakacıktan da olsa bu Kıtmir’e de aranızda yer veriniz.
