NİYAZİ SANLI
Kendimi çok zeki veya aptal olarak tanıtabilirim. Çok meşhur bir yazar veya sıradan bir insan gibi gösterebilirim. Dinine bağlı bir insan gibi yaşadığımı sanacağınız şekilde veya ahlaksız bir müptezel gibi gösterebilirim. İyilik meleği veya yardımsever olduğuma inandırdığım gibi çok kötü bir insan olarak da tanıtabilirim. Çok iyi bir koca veya kötü bir eş olarak sunabilirim. Arkadaş canlısı, samimi, güvenilir, cesur, dürüst bir insan olarak boy gösterebildiğim gibi düşmanca davranan, ikiyüzlü, tutarsız, korkak olduğumu söyleyeceğiniz şekilde de görmenizi sağlayabilirim.
Ben bunların hiçbiri değilim. Hepsiyim. Hepsi de değilim. Hiçbiriyim. Hiç kimseyim.
Bana kendini tanıt deselerdi, insanım, derdim kısaca. Bir insanda var olan her türlü iyilik ve kötülük tohum ve davranış olarak bende de var. Hangisi lazım olursa onu kullanıyorum. İçimden hangisi çıkarsa o oluyorum.
İçimde tam yüz tane adam olduğunu hissediyorum. Zaman, mekân, şartlar ve karşımdaki muhataplarım bu adamlardan hangisinin ortaya çıkacağına zemin hazırlıyor.
Tanıştığımız ortam ve şartlar beni nasıl konumlandıracağınıza karar veriyor. Sizin aklınızda da öyle kalıyorum. Oradan çıktıktan sonra ben aslında farklı biri oluyorum.
Bugün, dünkü ben değilim, yarın da bugünkü ben olmayacağım. Çünkü kararlarım ve düşüncelerim her gün –aynı konuda bile- değişiyor. Ben bir fotoğraf karesi değilim, akan bir film gibiyim.
Bütün bunların dışında…
Sizin bakış açınız, birikimleriniz, şuuraltı müktesebatınız, niyetiniz, içinde bulundunuz şartlar, kişiliğiniz, duygularınız, düşünceleriniz benim nasıl göründüğüme karar vermenizi sağlıyor. Halbuki kesinlikle ama kesinlikle ben sizin gördüğünüz kişi değilim. O, sizdeki ben. Bendeki ben değil.
Sen hangisini istersen ben oyum canım!
Ben, insanları tam olarak tanımanın, bilmenin, çözmenin mümkün olduğuna inanmam. Hatta anlamaya, çözmeye ve bilmeye kalktıkça, yeltendikçe insanın karmaşıklaştığını ve bir muammaya dönüştüğünü düşünüyorum. O yüzden bir süre sonra insanları çözmeye ve anlamaya çalışmaktan vazgeçtim.
Bir insanı tanıyamazsın, o kendini ne kadar ve nasıl sunarsa o kadarına vakıf olursun. Gerisi sadece ve sadece niyet okumaya ve senin zihninde yazdığın senaryoya girer.
İnsan bir muammadır vesselam.
İnsanları tanımayı bıraktım ve insanlarla ortak noktaları bulup kendi güvenliğimi önceleyip yaşamaya karar verdim.
Hepinizi öpüyorum canım.
